Siedzi sroczka na gałęzi, 
lewym oczkiem mruga. 
Mruga lewym, mruga prawym, 
nagle leci sroczka druga. 

Pokręciła się, usiadła, 
wesoło się śmieje, 
prosi pierwszą, żeby zgadła
co się w lesie dzieje. 

W lesie nowin są tysiące!
Każda ważna i ciekawa. 
Wschodzi i zachodzi słońce, 
rosną drzewa, kwiaty, trawa. 

W lesie dzieci rano były, 
opowiada więc o dzieciach 
co po lesie się goniły. 
Nagle leci sroczka trzecia. 

Zobaczyła przyjaciółki 
do nich spieszy się i śmieje,
 teraz mówią już we trójkę 
co się w lesie dzieje. 

Każda mówi ile może: 
sroczka trzecia, sroczka druga. 
Tyle rzeczy jest na dworze! 
Sroczka pierwsza oczkiem mruga. 

Pierwsza sroczka mruga oczkiem, 
druga kręci się i śmieje, 
trzecia mówi ile może, 
a ja nie wiem co się dzieje!

* Wierszyk zdobył nagrodę Starosty Szczecineckiego za zestaw prac dla dzieci w XXIII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Mieczysława Czychowskiego w Szczecinku wraz z drukiem książki pt. „Taktyka Świetlika”.